09:00 uur
Volhouden. Positief blijven. Afleiding zoeken. Het lukt haar om de hele dag rustig te blijven ondanks de weeën die af en aan komen. Het is nog niet echt begonnen, dus houdt ze vol. Tot het echt niet meer gaat en ze de verloskundige en mij vraagt om te komen.
23:51 uur
4 centimeter ontsluiting en goeie weeën! Op naar het ziekenhuis. “I’m so happy…” verzucht ze wanneer ze zich in het warme badwater laat glijden.
Uren verstrijken terwijl ze de steeds sterker wordende weeën opvangt door te blijven ademen. Met haar man permanent aan haar zijde. Hij streelt haar haar, zegt lieve woordjes in haar oor, geeft haar alles wat ze nodig heeft.
03:10 uur
“I want an epidural!” Met 8 centimeter ontsluiting blijkt er geen tijd meer voor een ruggenprik. Snel weer terug het bad in waar ze al een beetje persgevoel krijgt.
04:30 uur
De persweeën zijn niet heel sterk en een prettige houding is moeilijk te vinden. De verloskundige stelt voor een infuus met weeën opwekkende medicijnen te geven. Terwijl papa de kleertjes klaarlegt zit ze op de w.c. en slaat ze geëmotioneerd haar armen om me heen. Ondertussen hoor ik het onmiskenbare geluid van een goede perswee. Daarna zien we op het bed wel degelijk een hoofdje verschijnen, het infuus is niet meer nodig!
06:16 uur
Ze zit op de baarkruk met haar man achter haar. Ze zet haar angsten opzij en perst op haar allerbest. Het hoofdje wordt geboren. Het lijfje komt eruit en ze pakt de baby aan en legt hem tegen haar borst. Moeder kijkt uitgeput en gelukkig tegelijk, papa straalt. De baby doet het fantastisch en ik ben zo trots op beide ouders en ben weer een mooie ervaring rijker.
Foto door mijzelf gemaakt en met toestemming van de ouders geplaatst.