Deze bevalling vond plaats tijdens de coronacrisis.
W en T verwachten hun eerste kind en hebben mij gevraagd hun doula te zijn zodat ze een ervaringsdeskundige erbij hebben die te allen tijde rustig blijft en hen kan helpen de bevalling zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen. Ze wil graag thuis bevallen in het door hen gehuurde bevalbad.
00:30 uur
Als W bijna 42 weken is breken haar vliezen en gaat ze met een licht weegevoel in haar buik de nacht in. Van slapen komt echter weinig meer want even na middernacht zijn de weeën in alle heftigheid begonnen en bellen jullie de verloskundige. W heeft 1 cm ontsluiting en de baarmoedermond is volledig verstreken. Omdat de weeën zo regelmatig komen en krachtig zijn vermoed de verloskundige dat het snel zal gaan en ze stelt voor rond 3 uur terug te komen.
01:45 uur
Ik kom aan bij jullie prachtige bovenwoning in de binnenstad van Utrecht, T doet de deur open en W staat onder de douche. Ze heeft stevige weeën en ze vangt ze goed op. T is ondertussen het bevalbad aan het vullen zodat W daar straks heerlijk in kan. Als ze uit de douche komt moet ze spugen, een naar moment voor haar maar het lucht wel op.
03:12 uur
Ik zie dat T de benen uit zijn lijf loopt en zijn rust een beetje kwijt is. We hebben hem straks als de baby komt nog hard nodig, dus ik stel voor dat ik bij W blijf en hij even gaat slapen. Hij neemt dat aanbod gretig aan en verdwijnt snel naar boven.
04:20 uur
W laat zichzelf in het warme badwater zakken. “Lekker… Heaven… Had ik eerder moeten doen…” zegt ze rozig. Fantastisch hoe het bevalbad iedere keer deze reactie op bevallende vrouwen heeft, ongeacht de sterkte van de weeën! Ik zie haar lichaam helemaal ontspannen.
04:45 uur
Ik heb een diep slapende T wakker gemaakt omdat de weeën nu wel heel krachtig worden. Af en toe voelt W persdrang dus we bellen ook de verloskundige.
06:29 uur
De weeën zijn afgenomen en de persdrang zet niet door. W voelt wel druk en daar duwt ze op mee. Ze kan het hoofdje van de baby zelf voelen. De verloskundige geeft met haar vingers richting waar ze heen moet persen maar hoe hard W het ook probeert, het heeft niet het gewenste effect.
07:35 uur
Tijdens een inwendig onderzoek op de bank voelt de verloskundige een verdikte baarmoedermond waardoor de baby er niet goed langs kan. De verloskundige probeert de rand weg te masseren, maar W heeft inmiddels aardig haar taks bereikt en is er eigenlijk wel een beetje klaar mee.
08:00 uur
De verloskundige leegt de blaas van W met een katheter maar er komt maar weinig uit. Ze heeft al het vocht er al uit gezweet! Ik help W in een asymmetrische staande houding met 1 voet op een stoel om de baby ruimte te geven. W perst daarna nog een paar weeën op de baarkruk met haar lieve T achter haar, maar het mag allemaal niet baten. De verloskundige stelt voor naar het ziekenhuis te gaan en W vindt het goed. Ze is echt helemaal op, ze kán niet meer. In verband met de coronamaatregelen mag ik niet mee, dus ik blijf achter in hun huis om op te ruimen en eventueel via de telefoon nog ondersteuning te bieden.
09:30 uur
Na een corona check bij het ziekenhuis waarbij het even spannend is of T wel naar binnen mag aangezien hij vanwege alle spanning en de gebroken nacht iets verhoging heeft, komen W en T aan in de verloskamer. W is aardig in paniek en vindt zelfs een keizersnede een prachtige oplossing nu, als ze maar van deze pijn af is!!! T en de verpleging blijven echter heel rustig want er is geen reden om de baby met spoed te halen. W krijgt weeënopwekkers en een pompje met remifentanil, een morfine achtig medicijn. Nu kan ze eindelijk op adem komen en ze ontspant weer.
12:00 uur
De weeënopwekkers hebben hun werk gedaan want nu heeft W dan eindelijk volledige ontsluiting en mag ze gaan persen! Zo jammer dat ik er niet meer bij mocht zijn, maar gelukkig zie ik later op de foto’s terug dat er geen sprake meer is van paniek. T is er voor de volle 100% voor W en ik zie zelfs een glimlach op haar gezicht vlak voordat hun kleine geboren wordt.
12:24 uur
T pakt zelf de baby aan. “Ze glee een beetje uit mijn handen” vertelt hij me later. Hij legt haar op de borst van W. Ik zie op de foto dat ze bekaf is. Maar ook zielsgelukkig. Het is gelukt. Ze is er. Jullie lieve meisje!
Het harde werken is beloond! En dan bedoel ik niet alleen de bevalling, maar ook de jaren die eraan vooraf gingen met de vele fysieke uitdagingen om überhaupt zwanger te worden. Pien gaat opgroeien bij deze twee lieve ouders die zoveel van elkaar houden en van hun dochter! Ze hebben het samen gedaan, met rotsvast vertrouwen, met een uithoudingsvermogen van heb ik jou daar!
Heel veel geluk met elkaar lieve drie. Het was me een waar genoegen om jullie te mogen ondersteunen de afgelopen maanden en tijdens het thuisgedeelte van de geboorte. Ik had het liefste er ook in het ziekenhuis voor jullie willen zijn maar het belangrijkste is dat jullie goed op de geboorte terugkijken. Ook op het ziekenhuis gedeelte. Ik ben trots op jullie.
